Viñales-Trinidad-Camagüey

Viñales-Trinidad

De laatste avond in Viñales is er een groot straatfeest waar we genieten van de uitgedoste Cubanen, Cubaanse muziek en een aantal Mojito’s. Net 1 teveel laat mijn hoofd de volgende ochtend weten. We hebben om 08:00 uur een taxi collectivo (gedeelde taxi) besteld om af te reizen naar Trinidad. Er staat een flinke reis voor de boeg, de afstand van Viñales naar Trinidad is ca. 560 km, gezien de auto’s en wegen zal het minimaal 8 uur gaan duren. Geheel volgens Cubaanse tijd komt de taxi om 08:45 uur voorrijden. In de auto zitten al een 6-tal toeristen en het ziet er naar uit dat het een knusse rit gaat worden. Al snel blijkt dat deze mensen ruzie hebben met de chauffeur. Ze weigeren om de rit vooruit te betalen, dit tot groot ongenoegen van de chauffeur. Na een verhitte discussie stappen ze uit en willen ze hun bagage terug. Ineens hebben we de auto voor ons alleen, maar we begrijpen ook dat dit voor ons weleens heel vervelend kan uitpakken. En inderdaad voor 2 personen gaat de prijs met 100 Cuc (84,50 euro) omhoog, daar gaan wij natuurlijk niet mee akkoord. We krijgen de mogelijkheid om die middag om 14:00 uur met een andere taxi mee te gaan, gezien de start van onze Spaanse cursus geven we aan dat we ook deze optie niet zien zitten. Na veel heen en weer gebel blijkt er nog een stel richting Trinidad te gaan en kunnen we voor slechts 5 Cuc meer inclusief 2 uur vertraging alsnog richting Trinidad vertrekken. We hebben heerlijk de ruimte en zijn in goed gezelschap van een ander Nederlands stel, top! Trinidad here we come!

Trinidad

Na een lange reis waarbij we onderweg ineens wisselen van auto/chauffeur en wat illegale diesel scoren, komen we aan in het mooie Trinidad. Na een korte ontmoeting met de coördinator van onze Spaanse les worden we opgehaald door onze gastheer Orisbel. Hij brengt ons naar zijn casa waar hij samen met zijn mooie vrouw Migdely en kinderen woont. Een fijn warm gezin wat al snel als thuis voelt. De volgende ochtend worden we om 08:30 uur verwacht om met de Spaanse les te starten. We komen aan bij de coördinator en er zitten 3 oudere dames te wachten, later blijkt dat dit de profesoras zijn. We worden kort voorgesteld en vertrekken dan naar onze casa waar we allebei apart les krijgen. Hoewel ik vooraf had doorgegeven dat ik al wat les in NL had gehad, begint ze bij het begin. Gelukkig heeft ze snel door dat ik toch al wat basiskennis bezit en gaan we door met werkwoorden. Tijdens de les in NL hebben we er circa 8 behandeld en hier zit ik na 3 dagen les op ruim 150 werkwoorden! Uitzondering hier, uitzondering daar, ik kan geen werkwoord meer zien! Gelukkig gaan we de 4e dag op “excursie” zodat we wat Spaans kunnen spreken. Vincent is 3 dagen bezig geweest over hoe hij de voorzetsels por en para moet gebruiken. Ik ben enkel 150 werkwoorden rijker dus we moeten onze fantasie flink gebruiken om iets van de gidsen in de musea te begrijpen. Beide zijn we er eigenlijk best klaar mee, naast de iets wat tegenvallende lesstof doet mijn profesora er ook alles aan om wat bij te verdienen. Ze brengt ons naar (dure) restaurants voor de lunch, regelt taxi’s naar het strand en doet diverse pogingen om sigaren etc. te verkopen. Na de excursie brengt ze ons naar het restaurant el Diamante en daar ben ik haar dan wel weer dankbaar voor! Tijdens de lunch op een mooi dakterras is Marcial onze ober, een Cubaanse jongeman van 27 jaar die goed Engels spreekt. Tijdens het gesprek wat we met hem hebben vraagt hij wat onze plannen verder zijn in Trinidad. Als we vertellen dat we naar een waterval willen gaan, stelt hij voor om onze gids te zijn. Hij ziet onze twijfelachtige blik en geeft aan dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Hij vindt het fijn om de bergen in te gaan, Engels te spreken en ons nog wat Spaans te leren. We gaan op zijn aanbod in en hij beloofd de volgende dag langs te komen in onze casa om de prijs voor de Taxi te bespreken. Keurig netjes op het afgesproken tijdstip komt hij langs en heeft hij een goede taxi voor een mooie prijs geregeld. Noor is inmiddels ook in Trinidad aangekomen en gaat met ons mee. Als we akkoord zijn met de prijs spreekt hij op een redelijk zorgelijke toon uit dat we het wel nog even over de regels moeten hebben. De regels? Ja, er gelden wat regels. Zo moeten we goede schoenen dragen, een regenjas meenemen, een zak om onze bagage droog te houden, voldoende water en snacks meenemen etc. Het klinkt alsof we in de jungle gaan bivakkeren! Iets wat verrast nemen we afscheid van Marcial en spreken de volgende dag om 08:30 uur af. Als we aan het ontbijt zitten komt het met bakken uit de hemel en hopen we dat de trip wel door kan gaan. Als om 09:00 uur nog niemand is verschenen beginnen we toch wel de twijfelen. Gelukkig komt Marcial om 09:15 uur aanrijden en geeft hij aan even de regen afgewacht te hebben. We hebben een mooie donkere Cubaanse chauffeur, Noor is meteen erg onder de indruk van deze mooie Cubaan. Uit de speakers klinken gouwe ouwe lovesongs waaronder lady in red, eternal flame en how deep is your love. Als er dan ineens een prachtige dubbele regenboog verschijnt kan onze dag al niet meer stuk!! Al zingend rijden we de bergen in en daar begint het weer om te slaan. Die regenjas blijkt inderdaad geen overbodige luxe! We stoppen eerst bij een gallerie en vervolgens bij een koffietentje waar Noor, Vincent en Marcial koffie met rum en honing nemen. Ik sla even over en dat is maar goed ook, de 2e stop ca. 50 meter verder blijkt een plantenkas te zijn en daar krijgen we een cocktail met rum en honing van een speciale boom die alleen daar in de bergen groeit. Vervolgens rijden we naar het startpunt en deelt Marcial bekertjes met pure rum uit om warm blijven, het moet nog 12:00 uur worden! Om de waterval te bereiken moeten we eerst ca. 1,5 uur dalen en door de regen is het een glibberige tocht. Het resultaat mag er dan gelukkig ook zijn! Een prachtige waterval inclusief de mogelijkheid om te zwemmen. Na wat twijfels trekken Noor en ik toch maar onze bikini aan om het koude water te trotseren! Ook Vincent neemt uiteindelijk een heerlijk frisse duik! En dan komt het meest uitdagende gedeelte, na 1,5 uur dalen mogen we nu het hele stuk gaan klimmen. We snappen nu de regels van Marcial, hier moet je toch wel op voorbereid zijn. Het klimmen gaat gelukkig sneller dan het dalen, al blijft het een pittige klim in de regen met mijn korte pootjes. Inmiddels zijn we ook redelijk uitgehongerd, gelukkig heeft Marcial nog een goed restaurant in petto. Als een kind zo blij drinken we wijn uit grote mokken en eten we onze buikjes vol, daarna rijden we terug naar onze casa. Marcial bleek een geweldige gids en een leuk gezelschap en als in de casa blijkt dat hij echt niks wil hebben voor deze dag, schieten de tranen in mijn ogen. Een prachtig einde voor deze geweldige dag!

De volgende ochtend moeten we helaas ook afscheid nemen van Orisbel en Migdely. Na een volledige week vol mooie gesprekken en een hoop lol is dit ook best even lastig. We gaan deze geweldige mensen echt missen!

Camagüey 

Na een geweldige week in Trinidad kon Camagüey natuurlijk alleen maar tegenvallen. En dat deed het ook! We werden vanaf het busstation door een aardige meneer van de casa opgehaald, daar aangekomen leek het wel een kermisattractie. Overal stonden beeldjes, andere frutsels en vooral veel knuffels! De vrouw des huizes was een heel ander fenomeen, die bleef maar in het Spaans ratelen. En doordat ik een paar woordjes Spaans spreek en ook heel goed kan doen alsof ik het begrijp, had ik een nieuwe stalker. Telkens als er iets was schreeuwde ze mijn naam op een bijzonder irritante manier en volgde er een sloot aan Spaanse onduidelijkheden voor mij. De foeilelijke casa, irritante vrouw en bakken aan regen maakte dat we vol goede moed weer in de bus stapten voor een 8 uur durende rit naar Santiago de Cuba. Natuurlijk niet voordat we met 2 idiote hoedjes en een knuffelhond op de foto zijn geweest....