Arica-San Pedro de Atacama-Antofagasta-La Serena-Santiago-Santa Cruz-Siete Tazas

Arica

Vanuit Arequipa pakken we de bus naar de Chileense grens om vervolgens per taxi collectivo (gedeelde taxi) de grens over te steken naar het plaatsje Arica. Het geheel verloopt weer soepel en de grensovergang neemt ongeveer een minuut of 20 in beslag. De stempels staan weer in ons paspoort en we beginnen aan ons 8e land. Chili is veel ontwikkelder dan Peru wat in Arica zichtbaar is door de casino’s en shoppingmalls. Ook de prijzen liggen hier een flink stuk hoger. We slapen in een guesthouse met een zeer vriendelijke eigenaar. Na aankomst fietst hij meteen naar het busstation om onze bustickets naar San Pedro de Atacama te regelen. Na een simpele maaltijd duiken we ons bedje in, die lange busreizen hakken er flink in. Arica is niet de meest interessante stad en door het laagseizoen is er nagenoeg niemand te bekennen. We verblijven er toch 2 dagen en brengen deze door met fietstochten in de ochtend en in de middag gaan we lekker naar het strand. Als we onze fietsen bij het strand parkeren, worden we door een Chileense vrouw gewaarschuwd voor diefstal. Ze vraagt hoe lang we blijven, want ze heeft toch nog tijd over voordat ze naar haar werk moet dus dan kan ze onze fietsen tot die tijd wel in de gaten houden. We zijn aangenaam verrast door de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Chilenen. 

San Pedro de Atacama

Vanuit Arica pakken we de nachtbus naar San Pedro de Atacama, de droogste woestijn ter wereld. Vroeg in de ochtend komen we aan en maken we de vrijwilliger van het hostel wakker uit zijn korte slaap. Hij heeft duidelijk een leuke avond gehad, maar is niet te beroerd om snel onze kamer in orde te maken. Ondertussen ontbijten wij even in dit stoffige stadje en verdiepen we ons in de verschillende tours in de regio. De omgeving van Atacama heeft veel te bieden en een aantal tours boeken is dan ook een must als je zelf geen auto hebt. We beginnen de eerste dag meteen met de zoutvlaktes van Atacama (Laguna Cejar) met een zout meer (7x zouter dan de dode zee) waar we lekker kunnen drijven, maar verder niet super bijzonder. Doordat het Pasen is hadden we wat problemen met het vinden van een goed hotel/hostel, blijkbaar viert heel Chili Pasen in San Pedro de Atacama. Uiteindelijk hebben we 2 verschillende hostels geboekt en moeten we de 2e dag vroeg in de ochtend onze spullen naar het nieuwe hostel brengen. Vanuit het nieuwe hostel worden we opgehaald voor een dagtour naar Salar de Tara. Het is nog even spannend of de tour wel door kan gaan, afgelopen nacht heeft het flink gesneeuwd in de bergen waardoor de weg afgesloten is. Bizar toch? We zitten in de droogste woestijn ter wereld en nu stranden we door sneeuw! Met een beetje geluk gaat de weg om 09:00 uur open dus eten we ons ontbijtje langs de kant van de weg in de hoop dat we daarna de route kunnen vervolgen. Om 09:15 uur krijgen we groen licht en kunnen we toch richting Salar de Tara. In tegenstelling tot de zoutvlaktes is dit zeer de moeite waard. We rijden naar ruim 4000 meter hoogte waar het door de zon die schijnt nog best aangenaam is met een dikke jas. We stoppen op verschillende plekken en iedere keer is het landschap compleet anders. Van droge “maan”landschappen naar groene gebieden met besneeuwde bergtoppen en vele vicuñas/lama’s om vervolgens diverse flamingo’s te zien. Terug in San Pedro gaat de warme kleding weer snel uit, want hier voelt het door de krachtige zon weer als 30 graden. Eenmaal in het hostel kunnen we onze kamer in, nou ja je mag het geen kamer noemen. We belanden in een soort van schuur waar enkel en alleen een 2 persoonsbed is geplaatst en daar durven ze nog €40 voor te vragen ook. De laatste dag gaan we vroeg in de ochtend naar de geisers. Om 05:00 uur moeten we klaar staan, maar uiteindelijk moeten we 3 kwartier in de kou wachten voordat we eindelijk opgehaald worden. Deze kou blijkt een voorproefje te zijn op de geisers, als we aankomen is het -7 graden. Gelukkig heb ik me goed voorbereid en mijn warme kleding aangetrokken en handschoenen meegenomen. Dit in tegenstelling tot Vincent die staat te verkleumen in zijn dunne afritsbroek. Het is wel een bijzonder fenomeen al is niets in vergelijking met de geisers in IJsland. Na de geisers rijden we naar een warm waterbron waar je een plons kunt nemen in het warme water. Hoewel de zon er inmiddels is, is het nog erg koud en kiezen wij voor een wandeling rondom een aantal kleinere geisers. We rijden weer terug naar San Pedro waar we de warme kleding omwisselen voor een zomerse outfit. Aan het einde van de dag hebben we de laatste tour en vertrekken we naar Valle de la Luna. Dit landschap doet zijn naam eer aan je hebt hier echt het gevoel alsof je in een maanlandschap bent beland. We bezoeken nog een aantal zoutgrotten om vervolgens van een magische zonsondergang te kunnen genieten. De vallei en het Andesgebergte verkleuren iedere paar minuten van oranje naar rood en uiteindelijk paars. San Pedro de Atacama is een bijzondere plek en zeker een bezoek van een dag of 4 waard.

Antofagasta

We pakken de bus naar het kustplaatsje Antofagasta waar we een appartementje hebben gehuurd. Het is gloednieuw en van alle gemakken voorzien, we kunnen ons geluk niet op! Leuk detail is dat we hiervoor precies hetzelfde betalen als de schuur in San Pedro de Atacama. Door de aanwezigheid van een oven kan ik mijn favoriete overschotel maken en de wasmachine zorgt voor een backpack vol schone was. De afgelopen dagen zijn we druk bezig geweest om een goede en betaalbare huurauto te vinden. Wicked verhuurd campers en auto’s met een rooftoptent voor een betaalbare prijs en als je geluk hebt kun je de auto met een terugbrengdeal huren. Wij willen graag een auto in Santiago huren om een rondje Noord Argentinië te maken en vervolgens de auto terugbrengen in San Pedro de Atacama. We lopen steeds vast omdat het simpelweg te duur is of bedrijven niet reageren. Als ik voorstel om nog een laatste keer op de website van Wicked te kijken staat precies de deal erop die we zoeken. We schrijven ons in voor de deal, maar moeten helaas even wachten door de feestdagen. Als we net aangekomen zijn in ons mooie appartement krijgen we ook een mail van Wicked dat we de terugbrengdeal kunnen krijgen en we staan samen te dansen in de kamer! We hebben straks voor een maand een SUV met rooftoptent, oftewel we gaan kamperen! Hier zijn we niet op voorbereid dus er moet geshopt worden, gelukkig kan dat goed in Antofagasta.  We hebben een slaapzak, handdoeken, theedoeken, kussens en wat keukengerei nodig en dat moet ook allemaal nog in de backpack passen richting Santiago. Na een paar heerlijke dagen in Antofagasta is het tijd om met overvolle backpacks de nachtbus naar La Serena te pakken.

La Serena

In de vroege ochtend komen we aan in La Serena wederom een kustplaatsje. We hadden in Arica al gemerkt dat het kustseizoen in Chili voorbij is (nov-maart), maar in La Serena is dat pas echt goed duidelijk. Normaal gesproken zit het hier vol met backpackers, maar nu is er geen kip te bekennen. Ook het weer zit niet mee het is grauw en dat maakt het helemaal een trieste bedoeling. We hebben een cabaña gehuurd (soort bungalow) wat erg populair is in Chili. Achter de cabaña hebben een mooie tuin inclusief parilla (BBQ) echt typisch Chileens. In het hoogseizoen staat het hier blauw van de parilla’s mede dankzij de Argentijnen die ook gek zijn op parilla’s en de Chileense kust. Nu valt er echter niks te beleven, gelukkig komt in de middag nog het zonnetje door en kunnen we alsnog van de tuin genieten. Het zal hier in de zomer ongetwijfeld geweldig zijn, maar wij zijn blij als we de volgende dag de bus richting Santiago kunnen pakken. 

Santiago de Chili

Na voorlopig onze laatste busrit komen we aan het einde van de middag aan in Santiago. Santiago is een moderne stad en het ziet er gezellig uit. Wij hebben er echter niet veel van meegekregen, behalve een leuk restaurant en een korte wandeling in de buurt van ons hotel. We hebben hier maar 1 nacht aangezien we de auto morgen kunnen ophalen. Voor ons geen probleem we hebben al zoveel steden gezien en we staan te trappelen om aan ons nieuwe avontuur te beginnen. We kunnen de auto vanaf 10 uur ophalen en klokslag 10 uur staan we voor de deur bij Wicked. We worden heel relaxed ontvangen (de naam zegt het al Wicked is net even anders dan een normaal verhuurbedrijf) en na het invullen van diverse formulieren en een flink aantal handtekeningen krijgen we de auto te zien. We krijgen een SUV van het merk Great Wall (nog nooit van gehoord) en we hebben de mazzel dat er slechts 25.000 km op de teller staat. Na een laatste inspectie kunnen we vertrekken, onze eerste stop is een supermarkt om een overlevingsvoorraad aan te leggen. 

Santa Cruz

Na de noodzakelijke boodschappen rijden we richting Santa Cruz om een bezoek te brengen aan de wijngaard Viu Manent. We hebben het geluk dat er vrijwel direct een tour start over deze idyllische wijngaard. Met paard en wagen rijden we door de wijngaarden en krijgen we een uitgebreide uitleg over de Chileense wijnen. Na de rondrit is het tijd om een aantal wijnen te proeven en dat valt niet tegen! Tijdens de tasting vragen we of we op het terrein kunnen kamperen en dat blijkt geen enkel probleem te zijn. We kopen meteen maar een paar flessen in de shop en krijgen 2 glazen mee om voor onze tent op de juiste manier van de wijn te genieten. We maken snel de tent in orde en zijn nog net op tijd klaar om onder het genot van een glas wijn de zonsondergang te zien op de wijngaard. Helemaal happy genieten we van deze plek waar we in het gezelschap zijn van 2 jonge hondjes. Natuurlijk kunnen we het niet laten om ze af en toe wat toe te stoppen waarmee we 2 nieuwen vrienden hebben gecreëerd. Achteraf niet zo slim aangezien ze de hele nacht naar van alles en nog wat hebben geblaft om ons te beschermen. Naast het geblaf is het ook nog eens behoorlijk koud en kunnen we niet echt zeggen dat we goed geslapen hebben. We pakken de boel weer in en zetten onze reis voort richting Siete Tazas.

Siete Tazas

Dit is een natuurreservaat in Chili met een grote waterval die bestaat uit 7 lagen/tazas (kopjes). We vinden gelukkig een camping die open is en aangezien het heerlijk weer is, kiezen we ervoor om hier 2 nachten te blijven. In de omgeving is verder niks te krijgen dus maken we met onze overlevingsvoorraad een vegetarische en glutenvrije pasta. Hoewel we geen ervaren kampeerders zijn, moet ik zeggen dat het ons best goed afgaat. Het is heerlijk kneuterig en we hebben er veel plezier in. Als we de volgende dag bij de waterval aankomen ziet het er wat verlaten uit en kunnen we ook niemand vinden om het entreegeld te betalen. Het seizoen is hier ook weer duidelijk afgelopen waardoor we de prachtige omgeving voor ons alleen hebben. Eenmaal terug op de camping krijgen we de sleutels van de eigenaar, want hij gaat zelf weer richting Santiago. In de avond rond 19:00 uur zou zijn vervanger komen. Tegen een uur of 18:00 komt er een andere Wicked Camper het terrein op rijden en wij geven ze voor het gemak maar even een rondleiding over de camping. Ze kiezen een plek naast ons uit en onder het genot van een wijntje wisselen we onze reisverhalen uit. Rond 22:00 uur is er nog niemand verschenen en duiken we maar gewoon ons bed in. Het weer is omgeslagen en we moeten de volgende ochtend in de stromende regen de tent inpakken. In Argentinië is het weer een stuk beter dus zetten richting Mendoza. We rijden tot net voor de grens van Argentinië en gaan weer op zoek naar een open camping. Dat blijkt nog vrij lastig te zijn, maar uiteindelijk komen we bij een camping terecht waar we muziek horen. We vinden na wat gezoek de eigenaar en ook deze camping blijkt gesloten. Hij weet ons te vertellen dat alles hier in de omgeving gesloten is. We raken aan de praat en uiteindelijk mogen we toch op zijn camping verblijven. Hij geeft ons een mooie plek voor het zwembad en maakt zelfs nog even de douche en het toilet schoon. Als hij onze tent ziet is hij erg onder de indruk en belt hij meteen zijn dochter om te vertellen dat hij twee Nederlanders heeft ontvangen met een rooftoptent. Als blijkt dat hij ook bij de politie heeft gezeten, zitten we helemaal goed. Hij haalt allerlei vruchten uit zijn tuin tevoorschijn om te proeven en kraakt wat verse walnoten voor ons. We moeten ons met handen en voeten redden, want hij spreekt alleen Spaans en ook nog eens met een dialect waardoor het nog lastiger is. Toch weten we gesprekken over van alles en nog wat te voeren. Hij brengt ons nog een extra warme deken voor de nacht en een pot abrikozen. Om hem te bedanken maakt Vincent foto’s van de camping met zijn drone en ook daarvan is hij ook weer erg onder de indruk. Geweldig toch! Wij hebben een fantastische plek om te overnachten en hij heeft een vermakelijke namiddag. De volgende ochtend nemen we afscheid en rijden we richting de grens van Argentinië. Land nummer 9 volgt in de volgende blog!