Mendoza-San Rafael-Cordoba-Buenos Aires-Iguazu-Cafayate-Salta-Purmamarca-Atacama dessert

Mendoza

Vroeg in de ochtend vertrekken we richting de Argentijnse grens met als eindbestemming de wijnstad Mendoza. Wicked heeft alle papieren voor de grensovergang al meegegeven en het geheel verloopt weer soepel. Na ongeveer een half uurtje staan de stempels weer in ons paspoort en kunnen we aan land nummer 9 beginnen. We hebben erg uitgekeken naar Argentinië, voornamelijk naar de heerlijke wijnen en de gigantische steaks! De rit naar Mendoza is werkelijk prachtig! We rijden door een berglandschap waar de kleuren prachtig uitkomen door de zon en de witte sneeuwtoppen verblinden. We vinden een leuke camping buiten het centrum van Mendoza en boeken maar meteen 3 nachten. In de supermarkt hebben we het eerste Argentijnse vlees gekocht, 4 flinke biefstukken voor nog geen 6 euro!! Hoewel we ze zelf op ons campingpitje moeten bakken en niet op de beroemde parilla, smaken ze verrukkelijk! Een paar stukjes broccoli erbij en een fles Argentijnse rode wijn, meer hebben we niet nodig. Lekker koolhydraatarm (m.u.v. de wijn) dat kunnen we allebei wel gebruiken. Het campingleven bevalt ons wel, maar er is 1 groot nadeel in Zuid Amerika namelijk honden. Iedereen lijkt hier minimaal 2 honden te hebben en dat in combinatie met zwerfhonden maakt het in de nacht onmogelijk om goed te slapen. Ze blaffen de hele nacht aan een stuk door en overdag liggen ze heerlijk te slapen, hoogtijd om een paar oordoppen aan te schaffen. Om met de bus te reizen in Mendoza heb je een soort van OV-chipkaart nodig en deze hebben wij natuurlijk niet. Gelukkig moet de eigenaar van de camping ook de stad in en krijgen we een lift naar het centrum van Mendoza. Daar worden we meteen getrakteerd op een stel wat de tango danst op het plein, dit is Argentinië! Verder is Mendoza wel een mooie, maar niet echt een hele bijzondere stad. We kopen onze benodigdheden en wandelen wat rond door de stad. Voor het echte vermaak moet je een fietstour maken langs de verschillende wijnhuizen. Dus pakken we de volgende dag de bus naar Maipu net buiten Mendoza en huren we 2 fietsen om een mooie tocht te maken. Bij de fietsverhuur krijgen we een route en advies over de wijnhuizen. We fietsen eerst naar het verst gelegen wijnhuis Mevi en dat blijkt een goede keuze. Vanaf het terras kijk je uit over de wijnranken en op de achtergrond zie je de bergen met besneeuwde toppen, wat een uitzicht! Hier lunch je voor slechts een paar euro en je krijgt er nog een fles wijn bij ook. Wij kiezen ervoor om de rode gran reserva wijnen te proberen, wat een fantastische keuze! De wijn die we bij de lunch krijgen nemen we maar mee aangezien we nog een aantal andere wijnproeverijen op het oog hebben. Onze tweede stop is bij het grootste wijnhuis van Argentinië namelijk Trapiche. Bij Trapiche krijgen we eerst een tour door de wijngaarden en de fabriek waarbij we het gehele proces zien. Na de tour is het tijd voor de proeverij en hoewel Trapiche enorm bekend is, vonden wij de wijnen van Mevi veel beter (en nog goedkoper ook). Het duurt bij Trapiche wat langer waardoor we flink moeten doorfietsen voor het laatste wijnhuis. Helaas is deze bij aankomst al gesloten en fietsen we snel door naar een ander wijnhuis. Als deze ook al gesloten is, fietsen we enigszins teleurgesteld terug naar het inleverpunt voor de fietsen. Gelukkig worden we daar weer op onze wenken bediend, tussen 5 en 6 is het happy hour. Om te zorgen dat iedereen de fietsen op tijd terugbrengt heeft de fietsverhuur happy hour bedacht, en dat betekend hier een uur lang gratis wijn drinken! Iedereen komt hier samen en het is al snel erg gezellig! We raken aan de praat met 2 andere backpackers en dat resulteert in zoveel mogelijk wijn binnen het uur drinken. Deze geweldige afsluiter zorgt ervoor dat we giechelend de bus in stappen samen met onze gekochte flessen wijn. Een dikke aanrader voor als je in Mendoza bent! 

San Rafael

Lichtelijk aangeschoten bedachten we om nog een dag fietsen te huren en de overige wijnhuizen te bezoeken. Als we de volgende ochtend weer nuchter wakker worden, lijkt het ons toch beter om de reis verder voort te zetten naar San Rafael. Dit ligt namelijk nog steeds in de wijnstreek, om er te komen moeten we een deel van de ruta del vino rijden. Absoluut geen straf om langs alle wijnranken te rijden! We rijden naar het wijnhuis Murville waar we al communicerend met handen, voeten en de vertaalapp een wijnproeverij krijgen. Aangezien er een mooi restaurant bij zit, vragen we of we kunnen overnachten. We moeten wachten op de baas die om 18:00 uur komt, dus ondertussen doen we wat boodschappen in het stadje. Als we om 18:00 uur terugkeren zijn de hekken gesloten en kunnen we niemand vinden. We hebben om 21:00 uur een reservering in het restaurant, maar durven het er niet op te gokken. We stappen weer in en rijden naar een 20km verderop gelegen camping vlak aan ruta 173 die we morgen willen gaan rijden. Na een redelijke nacht beginnen we aan deze prachtige route. Hoewel we nog nooit in de Grand Canyon geweest zijn, moet het hier ontzettend op lijken. Prachtige roodgekleurde bergen en dan ineens weer een groene omgeving om weer over te gaan in de roodgekleurde bergen. Een uitstekende plek om wild te kamperen dus zoeken we een mooie plek uit. Vanaf de weg loopt er een pad omhoog waar je alleen met een 4x4 kan komen en wat uitkomt op een oude mijn. Vanaf de weg zijn we niet zichtbaar en het is er windvrij dus voor ons de ideale plek. Als de zon onder is gegaan kunnen we genieten van een waanzinnige sterrenhemel waarbij de Melkweg goed zichtbaar is. In de nacht worden we wakker van wat wilde katten die ruzie hebben, dus het plasje stellen we maar uit tot het weer licht is. Na het ontbijt wassen we onszelf met een teiltje water wat weer voor veel hilariteit zorgt, want zeg nou zelf had je dit van ons verwacht? Als de boel weer is ingepakt zetten we koers richting Cordoba waar we met een dag of 2 zullen aankomen.

Cordoba

Omdat we goed van de stad willen genieten, en eerlijk gezegd zijn onze ruggen er ook wel aan toe, boeken we een hostel in Cordoba. We kunnen de auto veilig parkeren in een naastgelegen parkeergarage. We hebben vandaag ruim 700 km gereden dus heel veel meer dan een lekkere steak eten (ja ja onder het genot van...) doen we niet vandaag. De tweede dag leren we Cordoba kennen door middel van een walking tour en worden we verrast door deze leuke stad. Cordoba leeft op zodra het donker is, kerken kleuren op door de mooie verlichting en de fontijnen dansen op de muziek mee. Een oude gevangenis is omgebouwd tot horecagelegenheid en oude huizen zijn omgebouwd in kleine winkeltjes en restaurantjes. Dit alles maakt het een erg gezellige en interessante stad waar we graag nog wat langer waren gebleven, maar er ligt een nog veel leukere stad in het verschiet! Na 2 nachten Cordoba rijden we richting Buenos Aires een stad waar we enorm naar uitkijken! Het is weer een flinke afstand en na paar honderd kilometer zoeken we een camping om te overnachten. Als we na het eten aan de koffie zitten, begint het ineens te waaien en het lijkt erop dat het weer begint om te slaan. Voor de zekerheid ruimen we snel alle spullen op en duiken we onze tent in. Als we net in de tent liggen begint het te gieten en al snel volgt het onweer wat nagenoeg de hele nacht blijft doorgaan. In de ochtend schijnt gelukkig weer de zon zodat we de tent kunnen laten drogen voordat we verder naar Buenos Aires rijden. 

Buenos Aires 

Net als in Cordoba kiezen we in Buenos Aires voor een hotel om de stad goed te kunnen verkennen. We hebben een prachtig boutique hotel in een van de oudste panden in Buenos Aires in de wijk Monserrat. Na wederom een lange reisdag zijn we wel toe aan een steak met een goede fles wijn, keuze genoeg hier! Natuurlijk maken we weer gebruik van de free walking tour om de stad en de geschiedenis goed te leren kennen. Na de tour belanden we op een foodfestival met gerechten vanuit de hele wereld. En wat kies je dan als je in Zuid Amerika bent? Een broodje braadworst en een broodje shoarma, lekker hoor! Evita zie je nog steeds overal terug in de stad wat ervoor zorgt dat we de film Evita kijken, althans ik doe een poging totdat ik in slaap val. De film komt overigens niet echt overeen met de werkelijkheid. Zo heeft Che Guevara een rol in de film en in werkelijkheid heeft Evita hem nooit ontmoet. Toch is het leuk om deze film in Buenos Aires te bekijken (of gedeeltelijk). De 3e dag doen we de 2e walking tour deze is meer gericht op architectuur. De architectuur hier is enorm divers zo zijn er gebouwen in de Franse stijl, Romeinse stijl, Sovjet stijl en dat weer afgewisseld met moderne gebouwen. Het maakt Buenos Aires een interessante en eigenzinnige stad. Na de tour bezoeken we de begraafplaats waar vele oud presidenten en hoog geplaatsten liggen en natuurlijk Evita. Ze waren ooit van plan om haar een graf groter dan het Vrijheidsbeeld te geven, maar dat is er nooit van gekomen en nu valt haar graf eigenlijk tegen voor iemand die zo geliefd is geweest. De laatste dag brengen we een bezoek aan de kleurrijke wijk la Boca, hier staat nog steeds de tango centraal. In deze wijk staat ook het voetbalstadion van de Boca juniors en kun je genieten van prachtige graffiti. Het is het wat armere gedeelte van Buenos Aires waardoor je alert moet zijn op je spullen en voor oplichting. We lunchen met een broodje choripan (worst) bij één van de weinige eerlijk geprijsde restaurants, el Gran Paraiso. In de middag gaan we van het ene uiterste naar het andere uiterste, de wijk Palermo. Een grote moderne wijk waar je heerlijke kleine koffietentjes en winkels met de grote merken kunt vinden. We lopen tegen een wijnwinkeltje aan en zien dat ze bezig zijn met een proeverij. Op de gok lopen we naar binnen, hoewel we niet meer aan de proeverij kunnen deelnemen mogen we wel wat wijnen proeven. De eerste wijn is meteen geweldig! Pachamama (moeder natuur) staat centraal deze reis en laat deze wijn nou zo heten. Hiervan nemen we een fles mee naar huis om nog eens onder het genot van een glaasje Pachamama terug te kijken op deze fantastische reis. We sluiten ons bezoek aan Buenos Aires af in een typisch Argentijns restaurant met natuurlijk een heerlijke steak van de parilla en rode wijn. Hier hadden we zo nog een week kunnen blijven, wat een heerlijke stad!

Iguazu

Vanuit Buenos Aires is het weer 2 dagen rijden om bij de Iguazu watervallen te komen. Onderweg slapen we weer op een verlaten camping en hebben we een volledig waterpark voor ons alleen. In Iguazu hebben we een leuke camping gevonden waar ook andere toeristen te vinden zijn. De eerste dag regelen we via de eigenaar een chauffeur om ons naar het Braziliaanse gedeelte van de watervallen te brengen, met onze auto mogen we de grens naar Brazilië niet over. De chauffeur laat ons weten dat je in het Braziliaanse gedeelte een helikoptervlucht kunt maken boven de watervallen. En laat een helikoptervlucht nou precies nog op onze bucketlist staan! Na een half uurtje wachten kunnen we al vertrekken en hoewel de vlucht maar 10 minuten duurt is het zeer de moeite waard! Natuurlijk vind ik het een beetje eng, maar ik probeer zoveel mogelijk te genieten van het fantastische uitzicht en de geweldige ervaring. Na de vlucht lopen we richting de entree van het park en rijden we per bus naar de watervallen. De watervallen behoren tot Argentinië, maar aan de Braziliaanse kant heb je het mooiste zicht op de watervallen. Naast de watervallen kun je genieten van de nieuwsgierige neusbeertjes die rond lopen. Voor de Braziliaanse kant is een halve dag voldoende. Hoewel we Brazilië hebben geschrapt van de lijst, hebben we nu toch mooi de stempels in ons paspoort staan! De volgende dag staat het Argentijnse gedeelte op het programma en zijn we erg nieuwsgierig of deze kant inderdaad nog indrukwekkender is. Bij binnenkomst hebben we allebei het idee alsof we een dagje naar de Efteling gaan. De entree is hetzelfde, bij de ingang staat een bord om de verschillende paden te lopen, bij de eettentjes kun je patatjes kopen en er is zelfs een treintje! We beginnen met het langste pad, een prachtige wandeling waarbij we gezelschap hebben van honderden vlinders. Bij de watervallen aangekomen blijkt dat het inderdaad nog vele malen indrukwekkender is dan de Braziliaanse kant. Je staat hier werkelijk middenin de watervallen, wat een enorm geweld! Ongelooflijk dat dit 24 uur per dag 365 dagen per jaar door blijft bulderen, het is onmogelijk om deze ervaring goed te beschrijven. Aan het einde van de dag hebben we naast de watervallen ook aapjes, neusberen, een toekan en honderden vlinders gezien. Tijdens de wandelingen zochten de vlinders een plekje op onze tas, hoofd, handen etc. het record is ruim 30 vlinders op onze backpack. De verschillende paden en mooie natuur maakt dat je voor deze kant wel een volledige dag moet uittrekken. 

Cafayate

Inmiddels is het wel weer tijd voor een wijngebied dus zetten we koers richting de regio Salta met als eerste stop Cafayate. Bij de benzinepomp proberen 2 blonde dames een lift te vinden richting Buenos Aires. We rijden ongeveer 300km in de goede richting dus geven we ze een lift. Het blijken 2 Zweedse meiden van 19 en 20 jaar te zijn die met een dagbudget van $20 rondreizen door middel van couchsurfing en liften. Ik ben blij dat wij ze in ieder geval een veilige rit kunnen aanbieden! We lopen een enorme vertraging op na eerst een politiecontrole en vervolgens een enorme file door een ongeval met een vreselijke afloop. Door de vertraging kiezen we ervoor om gezamenlijk ergens te overnachten en de volgende dag door te rijden. We zetten de meiden af bij een benzinestation en na 2 dagen krijgen we een berichtje dat ze veilig zijn aangekomen in Buenos Aires. Knap hoe die meiden dat doen, maar ik zou als moeder toch niet heel gerust zijn. Ook wij komen veilig aan in het gezellige Cafayate waar we kamperen op een stadscamping. De eerste nacht doen we geen oog dicht aangezien ze een feestje hebben op de naastgelegen camping, de muziek gaat om 08:00 s’morgens eindelijk uit. Het is vandaag Labourday waardoor alles gesloten is in Cafayate. Onze Argentijnse buren weten toch een slager te vinden die open is en nodigen ons uit voor een parilla. En daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen! Eindelijk leren we hoe we een parilla moeten gebruiken en dat is nog best een klus. Eerst maak je een vuurtje met wat carbon en hout wat je vervolgens onder de parilla schuift om er kooltjes van te maken. Dan vet je de parilla in met vet van het vlees brand je de parilla schoon, vervolgens het vet verwijderen met een krant, het vlees zouten en de parilla op. Het resultaat? Het beste vlees wat we hebben gehad in Argentinië, zo simpel en zo smaakvol! De volgende dag staan er een aantal wijnhuizen op de agenda. Cafayate staat bekend om de high altitude wijnen gezien het feit dat het wat hoger gelegen is. We rijden eerst met een chauffeur naar het wijnhuis van de Pachamama waar we een proeverij hebben in de tuin met een prachtig uitzicht over de wijngaarden. Op advies van de wijnwinkel in Buenos Aires rijden we vervolgens naar het wijnhuis Yacochuya, maar deze is helaas gesloten tot groot verdriet van Vincent die enorm nieuwsgierig is naar deze wijn. In plaats van Yacochuya rijden we naar Piattelli wat ook geen straf blijkt te zijn. We kopen zulke mooie wijnen, maar we drinken ze uit plastic bekertjes en dat is echt doodzonde! Dus overtuig ik Vincent van het feit dat we toch echt 2 kristallen glazen moeten aanschaffen bij Piattelli. We vragen de chauffeur om langs te camping te rijden om de dozen af te zetten en ons vervolgens bij het volgende wijnhuis af te zetten. We hebben nog wat tijd over voordat de tour begint en denken er verstandig aan te doen om even een ijsje te eten tussen al het wijn drinken door. Bij de ijswinkel worden we verrast door de bijzondere smaken namelijk Cabernet Sauvignon en Torrontés oftewel rode en witte wijn. Uiteraard kiezen we voor deze smaken en heeft het totaal geen ontnuchterend effect gezien het alcoholpercentage. Tijdens het ijsje ontmoeten we de Londense Logan en Ros eveneens wijnliefhebbers. Vervolgens hebben we ook exact dezelfde tour en bezoeken we vanaf dat moment gezamenlijk de wijnhuizen. Er volgen nog 2 wijnhuizen waarna we afsluiten met een diner bij Bad Brothers inclusief een wijnproeverij. Na 12 uur lang wijnproeven zijn we terug op de camping en komen we tot de conclusie dat we vandaag 27 verschillende wijnen hebben geproefd, een geslaagde dag dus! De volgende ochtend bezoeken we nog het wijnmuseum voordat we naar de stad Salta rijden. Hier ontmoeten we Logan en Ros weer en spreken we af elkaar te ontmoeten in San Pedro de Atacama waar we ook tegelijkertijd zullen zijn. 

Salta

Voor de rit Cafayate-Salta kiezen we route 40 een bekende route in Argentinië die van Zuid naar Noord Argentinië loopt. Hoewel de route niet bepaald vlak is, is het zeer de moeite waard door de mooie omgeving. Aan het einde van de dag komen we aan in het gezellige Salta. Aangezien er geen stadscamping is kiezen we weer voor een lekker hotelletje. In Salta bezoeken we het high altitude museum wat bijzonder interessant is. In de jaren ‘90 hebben ze hoog in de bergen 3 gemummificeerde kinderen gevonden die destijds geofferd zijn. Door de kou zijn ze volledig in tact gebleven en nu zichtbaar in het museum, een beetje luguber dat wel...Na het museum lopen we tegen een leuk klein cafeetje aan waar ze honderden verschillende wijnen en bieren hebben staan. Het begint met een slager en loopt dan door in een café, hier lunchen we met verschillende soorten vlees, kaas en natuurlijk een lekker wijntje uit Salta. Voor het diner zoeken we weer een mooi restaurant uit, het is tenslotte de laatste avond dat we in Argentinië uiteten kunnen gaan. Het restaurant heeft een eigen wijnkelder en als de bediening ziet dat we interesse hebben in de wijnen worden we uitgenodigd om deze te bezoeken. Na wat uitleg valt Vincent’s oog op de bovenste plank met wijnen van Yacochuya en laat daar nou een prachtige fles uit 2008 liggen. Hoewel de fles een tikkeltje aan de dure kant is, valt de prijs voor een 10 jaar oude fles nog mee. En dan hoor ik Vincent zeggen:”die nemen we”. Ik zie de ober glunderen en vanaf dat moment krijgen we een koninklijke behandeling in het restaurant. We kiezen voor een mix van 3 soorten rundvlees op de parilla dat in combinatie met deze mooie wijn maakt de avond een sublieme afsluiter in deze geweldige regio! 

Purmamarca

Hoewel de ritten lang zijn in Argentinië maakt het uitzicht het een leuke bezigheid. Vandaag zijn we aangekomen in het kleine dorpje Purmamarca wat bekend staat om de 7 kleuren berg. Hier overnachten we voordat we de grens met Chili weer overgaan. We hebben In Salta nog even een paar goede stukken vlees gekocht die we op de camping klaar maken op onze laatste avond in dit geweldige land. We hebben alleen het Noorden bezocht, maar wat heeft Argentinië ons verrast. Hier komen we zeker nog eens terug om het Zuiden te bezoeken. 

Atacama dessert

De laatste nacht willen we graag nog een keer wild kamperen en daarvoor kiezen we de Atacama dessert uit. Eerst moeten we de grens met Chili oversteken en dat gaat iets minder makkelijk dan de Argentijnse grens. We moeten 5 verschillende balies af om vervolgens een uitgebreide inspectie in de auto te krijgen. We wisten dat groente en fruit een probleem zou opleveren, dus dat hebben we net voor de grens weggegooid. Op de declaratie formulieren hebben we beide aangegeven geen dierlijke producten bij ons te hebben, maar dat bleek achteraf onjuist. Als ze de eieren vinden die we voor de wildkampeersalade hebben meegenomen, krijg ik een boze blik en de vraag waarom ik het niet aangegeven heb. Beteuterd geef ik aan dat ik dacht dat we alleen geen groente en fruit mee mochten nemen. Blijkbaar had mijn beteuterde blik effect want we komen er met een waarschuwing vanaf en krijgen geen boete. Wel nemen ze nog even de walnoten en amandelen in beslag waardoor we een erg karige maaltijd zullen hebben vanavond. Onderweg naar de Atacama dessert komen we niets meer tegen waar we wat kunnen kopen en als de pasta door de hoogte (ruim 3000 meter) ook nog eens mislukt blijft er tonijn met zilveruitjes en augurken over. Wel onder het genot van een waanzinnige zonsondergang en natuurlijk een heerlijke fles Argentijnse wijn. In de woestijn koelt het erg snel af waardoor we lekker vroeg de warmte van elkaar opzoeken in de tent. Rond 23:00 uur worden we wakker door de wind die is ontstaan en onze rooftoptent schud aardig heen en weer. Vincent gaat eruit om de afdakjes van de tent in te klappen, maar dit lijkt geen effect te hebben. Na wat getwijfel kiezen we er toch voor om de tent volledig in te klappen en in de auto verder te slapen. Onze laatste nacht verloopt niet bepaald soepel, maar de goed zichtbare Melkweg maakt weer een hoop goed. We rijden vroeg in de ochtend naar San Pedro de Atacama om daar de auto uit te ruimen en schoon te maken om er later op de dag afscheid van te nemen. We hebben een geweldige maand gehad en het was het geld meer dan waard! S’avonds hebben we met Logan en Ros afgesproken om lekker te eten en wijntjes te drinken. Zij hebben wel de wijngaard van Yacochuya bezocht en een fles wijn voor ons meegenomen en zelfs nog een fles Pachamama om gezamenlijk op te drinken. Na een heerlijke avond nemen we afscheid, zij gaan door in Chili en wij beginnen morgen middels de Uyuni tour aan ons laatste land: Bolivia!